Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Παρουσιάζεται η όξυνση των αντιθέσεων στην τσαρική Ρωσία από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά. Ο βίαιος εκσυγχρονισμός συνδυασμένος με τις κατασταλτικές δομές του τσαρικού καθεστώτος, τα αιτήματα της κοινωνίας για εκδημοκρατισμό και η απότομη αγροτική μεταρρύθμιση έθεσετους αγροτικούς ιδιαίτερα πληθυσμούς έκθετους στη δίνη του ξεριζωμού και της βίαιης μετακίνησης που συνόδεψαν την αποσάρθρωση των παλαιών σχέσεων παραγωγής στην αγροτική ενδοχώρα. Η γεωργική γη άλλαζε ιδιοκτήτες και προορισμό και πολλοί ζητούσαν καλύτερη θέση στις νέες συνθήκες. Ο διωγμός των αλλόθρησκων γειτόνων, των Εβραίων, έγινε σύνηθες διάβημα σε ετούτη τη διαδικασία. Τα πογκρόμ έγιναν σήμα κατατεθέν στις διαδικασίες που κατ’ ευφημισμό ονομάστηκαν «αγροτική μεταρρύθμιση». Η μυστική αστυνομία του τσάρου, η Οχράνα, οδηγήθηκε στη δημιουργία των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιώνχρησιμοποιώντας παλαιότερα κείμενα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας με στόχο να τα κυκλοφορήσει και να διοχετεύσει την κοινωνική αντίδραση εναντίον των Εβραίων. Ωστόσο τα Πρωτόκολλακυκλοφόρησαν ευρύτατα μετά την οκτωβριανή επανάσταση και παρότι η πλαστογραφία αποκαλύφθηκε ήδη από το 1921 αποτελούν ακόμη και σήμερα ένα από τα ευρύτερα διαδεδομένα αντισημιτικά κείμενα. Η ενότητα συνεχίζει με παρουσίαση αντισημιτικών φαινομένων με εθνικιστικά κυρίως χαρακτηριστικά στην ελληνική επικράτεια και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του 1930, τα οποία σχετίζονταν με το τέλος της Μεγάλης Ιδέας, τον ερχομό των προσφύγων, τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και τους τοπικούς ανταγωνισμούς.Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζεται η ανάπτυξη του σιωνιστικού κινήματος ως απάντηση ως ένα βαθμό στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών εθνικιστικών κινημάτων, στη διάλυση των μεγάλων αυτοκρατοριών και στη δημιουργία των εθνικών κρατών. Αναλύεται το πέρασμα από τον παραδοσιακό σιωνισμό στον πολιτικό σιωνισμό. Αναδεικνύονται κάποια σημεία σταθμοί, όπως το πρώτο συνέδριο, το σχέδιο Ουγκάντα, η διακήρυξη Μπαλφούρ ενώ παρουσιάζονται και οι πρωτεργάτες του πολιτικού σιωνισμού, όπως ο Herzl και ο Nordau. Στο τέλος της ενότητας επιχειρείται μία προσπάθεια να ερμηνευθεί η διαχρονική επιμονή των αντισημιτικών θεωριών συνωμοσίας .Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται οι εξαιρετικά δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στην Ευρώπη μετά τον α ΄π. π. και την Οκτωβριανή Επανάσταση, με την όξυνση των εθνικισμών, το διαχωρισμό των ανθρώπων υπέρ ή κατά της επανάστασης και την επαχθή συνθήκη των Βερσαλλιών για τη Γερμανία. Εξηγείται πώςτο γεγονός ότι το ποσοστό των Εβραίων -ήταν σχετικά μεγάλο μεταξύ των μπολσεβίκων, τροφοδότησε έναν μύθο που εξαπλώθηκε σε όλο τον Δυτικό κόσμο ενώ οι όροι «Εβραίοι» και «κομμουνιστές» θεωρούνταν ταυτόσημοι στον προπαγανδιστικό λόγο όλων των αντισημιτικών ομάδων της δεκαετίας του '30 στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία. Στη Γερμανία την πλειονότητα των Εβραίων της, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης άνοιξε τον δρόμο για κοινωνική άνοδο και για έναν σημαντικότερο ρόλο στη ζωή της χώρας ενώ γίνονταν ευρέως αποδεκτοί από τα φιλελεύθερα και αριστερά στοιχεία της γερμανικής κοινωνίας — μέχρι το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, το 1929-30.Στη συνέχεια ο αντισημιτισμός άρχισε να εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο και, κατά τα τελευταία χρόνια της δημοκρατίας, άρχισε να κερδίζει οπαδούς που δεν ανήκαν καν στον χώρο της παραδοσιακής Δεξιάς. Αυτό το πρόσφορο έδαφος βρήκε ο Χίτλερ για να αναπτύξει τις ιδέες τους.Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στην ενότητα αυτή παρουσιάζεται αναλυτικά πώς κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου διαμορφώθηκε ένας λόγος γραπτός (συγγραφείς, τύπος) και προφορικός που συνδύαζε στοιχεία του σοσιαλιστικού αντισημιτισμού, του καθολικού και αντιδραστικού αντι-ιουδαϊσμού με το νέο επιστημονικό ρατσισμό. Στη Γερμανία, η διχοτόμηση Εβραίος/Άριος αντιστοιχούσε στη σύγκρουση μεταξύ Zivilisation και Kultur και χαρακτήριζε όλα τα γραπτά των θεωρητικών της «συντηρητικής επανάστασης». Το αντιθετικό σχήμα Άριος/Εβραίος αποτελούσε βασικό στοιχείο της εθνικιστικής κουλτούρας και μόνιμο παράγοντα κατασκευής και αρνητικού στιγματισμού της ετερότητας, ενάντια στην οποία διαμορφωνόταν η εθνική ταυτότητα τόσο στη Γερμανία, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο ναζισμός οικειοποιήθηκε λοιπόν τη θεώρηση του Εβραίου ως καθαρής αφαίρεσης και ως μεταφοράς του Zivilisation. Ήταν, ως προς αυτό, παιδί του αντισημιτισμού του 19ου αιώνα και μέσα από αυτήν τη διαδρομή έφτασε στην ιδέα του αφανισμού των Εβραίων για να υπάρξει μία ομοιογενής ανθρωπότητα.Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στην ενότητα αυτή παρουσιάζεται το πώς διαμορφώθηκε ο μύθος του «ιουδαιομπολσεβικισμού», ο οποίος είχε γνωρίσει μεγάλη διάδοση μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν έγινε το σύνθημα της καταστολής εναντίον των σπαρτακιστών στη Γερμανία και των αντίστοιχων κινημάτων αλλού. Παρακολουθούμε πώς άρχισε να διαδίδεται ευρύτατα η άποψη ότι ο μπολσεβικισμός ήταν ένα είδος μεταδοτικής ασθένειας με τους Εβραίους επαναστάτες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης να την μεταδίσουν. Η ιδέα αυτή είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ακόμη από το 1918 σε συγγραφείς και λογοτέχνες, ωστόσο εξετάζουμε πώς στο ναζισμό σημειώθηκε τελικά η ακραία βιολογικοποίηση του αντισημιτισμού, που αναδιατύπωνε το μύθο της «συνωμοσίας» και το παλιό στερεότυπο του Εβραίου ως αντεθνικού στοιχείου με όρους όμως πια φυλετικής υγιεινής.Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στην ενότητα αυτή παρουσιάζονται όλες εκείνες οι ιδέες που αναπτύχθηκαν στη ναζιστική ιδεολογία και παρουσίασαν τον «Εβραίο» ως αφαιρετική έννοια που αντιπροσωπεύει τόσο τον καπιταλισμό, όσο και τον μπολσεβικισμό, την τεχνολογία και την έλλειψη παράδοσης, την έννοια του απάτριδος και όλα τα παραπάνω ως έννοιες και πολιτικές που είναι εχθρικές στο γερμανικό έθνος και τη γερμανική πατρίδα. Ταυτόχρονα εξηγείται ότι οι ιδέες αυτές κοινωνικών αποκλεισμών και διακρίσεων είχαν τις ρίζες τους στο ευρωπαϊκό νοητικό σύμπαν του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα.Ο Αντισημιτισμός στον 20ό αιώνα, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Στην ενότητα αυτή παρουσιάζεται ο σύγχρονος αντισημιτικός λόγος, ο οποίος χαρακτηρίζεται και πάλι από θεωρίες συνωμοσίας και την εκτεταμένη χρήση. Φορείς του είναι άνθρωποι του αραβικού κόσμου και ο αντισημιτικός τους λόγος είναι κυρίως αντισιωνιστικός. Ωστόσο, τώρα οι Εβραίοι ταυτίζονται με τον αμερικανικό παράγοντα ελέγχου του κόσμου, διαμορφώνεται δηλαδή η ιδέα του αμερικανοεβραϊκού ελέγχου και ο «Εβραίος» θεωρείται κατεξοχήν εκπρόσωπος της Δύσης.Από τη μεγάλη γαλλική επανάσταση στο 1848., Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 1Εισαγωγή στη συγκριτική πολιτική, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 6Ιστορία, Θεωρίες και Θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 6Πόλεμος και Πολιτική, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 7Πολιτική, Πόλεμος και Στρατηγική, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Γαλλική Επανάσταση, σύγχρονη εποχή, ριζοσπαστικές αλλαγές, έθνος, ένοπλο έθνος, λαός, έθνος, άμυνα στους πολίτες.Ποσοτικές μέθοδοι ανάλυσης στις κοινωνικές επιστήμες, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
σύντομη περιγραφήΕισαγωγή στη συγκριτική πολιτική, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 7Ιστορία, Θεωρίες και Θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 7Ποσοτικές μέθοδοι ανάλυσης στις κοινωνικές επιστήμες, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
σύντομη περιγραφήΑπό τη μεγάλη γαλλική επανάσταση στο 1848., Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 2Εισαγωγή στη συγκριτική πολιτική, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 8Ιστορία, Θεωρίες και Θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
Διάλεξη 8Ποσοτικές μέθοδοι ανάλυσης στις κοινωνικές επιστήμες, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών
σύντομη περιγραφή